School gestart

Heey lieve mensen!

Ik wil even beginnen met jullie te bedanken voor alle leuke reacties op mijn site! Het is toch altijd erg leuk om wat vanuit Nederland te horen, dus ga daar lekker mee door;)Bedankt!

De laatste keer dat ik geschreven was, was net in het nieuwe jaar. En we zijn nu al een aardig eind op weg. De school is begonnen! Dus daar ben ik al een aantal dagen aan het werk. Het is best wennen. Het is een grote openbare primary school (in Keringero, 5 min van huis af), waar alle kinderen uit de hele omgeving vandaan komen. In een klas zitten zo'n 50 leerlingen, en een leraar. De eerste keer dat we op school kwamen (10 jan), waren we met 4 mzungus (blanken) dus was het een gekke huis op school, en vonden veel kinderen het fantastisch om ons vast te houden, te voelen en beetje verlegen om met ons te praten. Dus de eeste dag was erg chaotisch op school. En hebben we ook niet zo veel gedaan, meer wat liedjes gezongen en voorgesteld, dingen over ons eigen land verteld. Dus was een bijzondere chaotische dag, maar mooi om mee te maken. Dit was de enige keer deze week naar school, omdat er allemaal dingen tussen kwamen om ook te doen. Dus ben afgelopen week meer op school geweest. Ik heb dan dus ook meer gedaan dan de week daarvoor. Ik geef niet zelf les, omdat ik mijn engels hier niet goed genoeg voor vind, en me er dan niet prettig bij voel. Dus help veel in de klas, zeg maar een beetje klassenassistent als ik op de Piet Bakker heb gedaan. Alleen zijn dit grote klassen, en alles zit bij elkaar, er zijn geen speciale klassen voor kinderen die meer begeleiding nodig hebben. Dus moet je je aandacht en engergie goed verdelen onder ze. Ook heeft onze school geen vakken zoals muziek, handenarbeid en sport. Dus de kinderen zitten ook alleen maar in de bankjes. Wat ik denk, dat niet goed voor ze is, want je kan toch geen 4 uur achter elkaar je concentratie erbij houden. Deze vakken hebben we niet, omdat hier geen geld voor is, wat natuurlijk zonde is.. Maar ondanks alles zo anders is hier op school, heb ik het wel reuze naar mijn zin.

Het weekend van 12 jan ben ik samen met Sharon (mama, 54) en Jessica (23)op safari geweest. Dit zijn twee vrijwilligers die een maand in Kenia zijn geweest, en zo'n 3 weken bij ons thuis hebben gewoont. We zijn naar Hell's Gate en Naivasha Lake geweest, dit is zo'n twee uur bij ons vandaan en ligt tussen Nakuru en Nairobi. Echt een super weekend! In Hell's Gate kan je met de fiets alles bekijken, dus hebben we de hele dag lekker gefietst. Ook kan je daar klimmen, en hebben we daar info over gevraagd, dus zaterdag morgen hadden Jessica en ik het overzicht over het park vanaf een grote rots! Zo fantastisch mooi! En heerlijk in de natuur sporten, er is niks fijners. Helaas waren er deze dag niet veel dieren, maar dit hebben we zondag weer ingehaald! Toen zijn we het meer opgeweest, waar we nijlpaarden hebben gezien, later nog naar het park bij de crater lake en bij de crater lake zelf geweest. Veel dieren gezien, giraffen, zebra's, antilopen enz enz... Dus dit was een ontzettend gezellig en leuk weekend! Helaas moesten we afgelopen donderdag alweer afscheid nemen want Sharon ging weer naar huis in the USA en Jessica naar Brazil. Maar gelukkig heb ik er wel twee leuke vrienden aan over gehouden en vakantie adresjes!

We zijn de dag voor hun vertek nog druk bezig geweest in Nakuru. Er is bij ons op school een doof meisje van 6. En we hebben zelf geen geld voor een PBer voor haar. Maar na met het schoolhoofd gesproken te hebben, blijkt dat er wel een speciale school voor haar in Nakuru zou zitten. Hier zijn we woensdag wezen kijken hoe dit zou zijn. Ik vooral door mijn interesse in het speciaal onderwijs in een ontwikkelings land. En de verschillen in Nederland en Kenia, hoe het is, wat wij kunnen leren, en wat zij kunnen leren. Het bleek een school voor alleen dove kinderen te zijn, dit begrepen we van te voren niet, en dachten dat het voor algemeen speciaal onderwijs was. Maar het was ontzettend intressant om te zien, ookal is dit in Nederland niet wat ik doe. Er zijn veel mogelijkheden op die school, en voor alle kinderen is er dat ze gebarentaal kunnen leren. Helaas moet dit allemaal wel voor ons meisje gesponsord worden, maar kan ze dan wel naar school. En starten om een toekomst op te bouwen. Zoals nu kan je ook moeilijk met haar communiceren, ze kan geen gebarentaal, niet liplezen, gewoon lezen enz enz. Gelukkig gaat hier nu wel verandering in komen, en hopen we dat ze volgende maand op school kan starten. We hebben dus wel sponsors nodig, voor 15 jaar lang, dus wie vanuit Nederland een actie kan opzetten, of zelf wil helpen, laat het me weten!

Ik kwam er op die school ook achter, dat het nog een speciaal onderwijs school in Nakuru was. Maar dit zou meer een ZML school school zijn. En hier was ik wel benieuwd naar! Dus ben ik nog even naar die school geweest, meer voor me voor te stellen, en heb verder ook niet zoveel gezien. Maar ga er deze week weer heen. Zodat ik daar een dag in de week kan gaan werken! Hier heb ik ontzettend veel zin in, en zal dus allemaal nog weer anders gaan dan onze eigen school.

Ik ben dit weekend nu in Nairobi. Hoofdzakelijk om mijn post op te halen (laatste x post halen hier). Maar dit gaat allemaal niet zoals het moest gaan. Dus zit ik hier langer dan alleen dit weekend. En kan ik hopelijk maandag bij mijn post. Maar het is helemaal niet erg om hier langer in Nairobi te zijn, want ik ben bij Florien! Florien heb ik op mijn tweede dag in Kenia ontmoet, komt ook uit Nederland, hebben elkaar weer op Lamu ontmoet, en contact gehouden. En nu ben ik hier gezellig, en ook om haar project op te zoeken! Dit is erg leuk om te zien, en leuk om ervaringen uit te wisselen! Helaas heeft ze nog maar 3 weken te gaan op haar project, maar zullen elkaar in Nederland vast weer zien!

Verder maak ik nog veel leuke dingen mee, thuis, met Marja, op school, in de stad enz. Maar dit is te veel te vertellen. Wat ik wel merk is dat de tijd ontzettend vliegt hier in Kenia. Ik heb het zo ontzettend naar mijn zin, ontmoet veel leuke mensen, ben druk met alles en probeer af en toe ook af en toe lekker de tourist uit te hangen :P Ik weet dat Marja over 4 weken al naar huis gaat, dat ik over 6 weken alweer in Nederland ben. Maar besef dit nog niet, en wil het ook niet beseffen geloof ik. Het leven is te mooi hier, en wou dat ik nog langer van deze tijd kon genieten dan alleen deze 6 weken. Maar ik doe hard mijn best om van deze korte tijd nog ontzettend te genieten!

Ik laat het voor vandaag hierbij, ik hoop snel weer wat te horen vanuit Nederland! Hoe hebben jullie de strom allemaal doorstaan trouwens? Ik heb het gister in de Volkskrant gelezen, hoop dat het allemaal goed gaat, was aardig gekkenhuis in Nederland geloof ik...

Tot horens,
liefs Petra

PS: nog bij het vorige bericht, over mijn adres, vanaf half februari liever geen post meer sturen naar dit adres, aangezien het dan niet meer aankomt voordat ik vertrek, dus dan mag het mooi naar de Pream in Nederland;)